Mübarek Ramazanlar diler, Bayramınızı Kutlarız...

Sevgili Komşularımız…

Bizleri birbirine bağlayan, sevgi ve hoşgörüyü yüreklerimizde en yoğun şekilde hissettiğimiz milli ve dini bayramlarımız, bize verilen birer armağandır. Bu armağanlardan birisi olan mübarek ay ramazanın gelmesiyle bu hislerimiz daha da yoğunlaşmıştır. İnsanlar birbirini görmek için sabırsızlanır. Ya büyükler çocuklarını, akrabalarını bekler ya da küçükler büyüklerini görmeye gider. 

Bizlerde bu yıl büyüklerimizi ve küçüklerimizi bir arada görmek için mübarek ramazan ayında muhtarlar olarak BİRLİK PARKIMIZDA bir iftar verelim dedik ve çalışmalarımıza başladık. Allahın izniyle devletimize, devletimizin adaletine güvenerek milletimizin–76 milyon yurttaşımızın-malı olan BİRLİK PARKIMIZDA bu mübarek ramazan ayında iftarımızı dualarla yapalım dedik ve 19.07.2013 tarihinde bunu gerekleştirdik. Semt ve mahalle sakinleri olarak bir araya gelip komşuluk ilişkilerimizi biraz daha pekiştirmiş olduk. Haberdar olup da iftarımıza gelen veya gönülleriyle bizlerle birlikte olan tüm insanlara teşekkür ederiz.

Bizlerin temennisi İşçi Blokları mahallesinde bulunan “Birlik Parkı”nın mübarek ayda yapılan duaların yüzü hürmetine inşallah adaletimizin de hayırlı kararlarıyla 76 milyon ve çoğalan nüfusumuza kalmasıdır.

Sevgili komşularımız; her ramazan ayı bir yılın bitimi demektir; Yani bir yılı daha geride bıraktık. Bu vesileyle, Siz sevgili ve değerli komşularımızın mübarek ramazanlarının hayırlara vesile olmasını diler, kutlu Ramazan Bayramınızı ailenizle sağlıklı, mutlu neşeli, sağlıklı ve huzurlu geçmesini Allah’dan niyaz ederiz.

İşçi Blokları Mahalle Muhtarı Hasan Sarıkaya ve İhtiyar Heyeti

100. YIL, ODTÜ, ÇUKURAMBAR, BALGAT, ÇİĞDEM DURAKLARI!..

ODTÜ-100.YIL AZAPHANE DURAĞI

Mustafa Nevruz SINACI

            Eğer 29 Haziran 2013 Cumartesi günü saat: 10.00 – 11.30 arası; Görünürde dört şeritli Ankara, Balgat Ziyabey Caddesi inadına tıkalı, kenar şeritleri “devlet, hükümet, vilâyet, polis, belediye, kaymakamlık ve mahalle muhtarlarına meydan okuma, açık eşkıyalık ve yol kesme” anlamında işgal edilmiş olmasaydı, belki de bu makale yazılmayacaktı…

            Cehennem sıcağında tıklım, tıklım bir minibüs düşünün. Şehrin ana artelinde, merkezi veya büyük çarşı geçişlerinde değil, sıradan bir mahallesinde cadde tıkalı. Trafik normal, akış rutin, tek sorun: Her iki taraf kaldırım bitişiklerindeki şerit işgali! Bütün dünyada geçerli hak, hukuk kavramları, evrensel trafik kurallarına göre kaldırımlar halka, cadde ve sokak içleri ise araç geçişlerine aittir. Peki, Ankara ve Türkiye Cumhuriyet devletinde neden değil?..        

            Türkiye Cumhuriyetinde aşiretten devlete geçiş süreci henüz tamamlanmadı mı?

Yoksa tamamlandı da, şimdi tekrar aşiret, derebeylik ve faşistlik mi hortladı?..

Pazaryerine geldiğimizde, tıkanan ve geçit vermeyen yoldan mütevellit, belki devlet belki de (işe yaramadığını sonradan öğrendiğimiz) dernek adına utanan Şoför; “Arkadaşlar, Milli Kütüphane’ye kadar inen yoksa şuradan dönelim, ya da burada çakılıp kalacağız” dedi.

Birkaç yolcu itiraz edince, başkası sordu: Nerede inecektiniz?, Cevap: İlerde Lisede.

Yolculardan biri öfkelendi ve; “Kardeşim Liseye en fazla otuz metre var. Allah aşkına inin şurada, otuz metre yürüyün. Bizde şu cehennemi sıcakta, “ana caddeye araç park edecek kadar şerefsiz, adi insanlık düşmanları yüzünden” yollarda sürünmekten kurtulalım.”

İlerde Lisede inecek var diyenlerden ses yok. İstiflerini bozmadan oturuyorlar.

Dolmuş yerinde sabit. Fakat son konuşan vatandaş, onurlu ve sorumlu bir tartışmayı tetikledi. Önce polisin neden? niçin? park yasağını ihlâl ve ana caddeyi gasp suçu işleyenleri men ve takip etmediği, cezalandırmadığı; İnsan Hakları, Adalet, Hak-Hukuk ve Demokrasinin mutlak gereği olduğu halde, trafikte düzeni sağlamaktan aciz kalındığı, zorunlu, yasal görevin niçin yapılmadığı, halkın çektiği eziyet, ıstırap ve zulme seyirci kalmasının nedeni sorgulandı.

Bu arada dolmuş Balgat Polis Karakolunu geçmiş ve Lisenin yanına gelmişti.

İkisi bay biri bayan 3 kişi indi. Uzun süredir güneşte beklediği anlaşılan bir kişi bindi.

Bu arada ODTÜ öğrencisi bir genç konuşmaya başladı:

“Biz, ODTÜ öğrencileri olarak bu yolu kullanmayız. Eskişehir yolu üzerinden okula gidip geliriz. Fakat ben Çetin Emeçte oturduğum için bu güzergâhın müdavimiyim. Ancak, arkadaşın ifade ettiği sorunlardan çok daha büyük, derin, acil ve müzmin sorunlarımız da var. Örneğin bu Cadde sadece şimdilerde değil, tam iki buçuk yıldır böyle. Ankara Valiliği büyük Şehir Belediyesi ve Emniyet Müdürlüğü dâhil, binlerce şikâyet dilekçesi verildiği halde kimse Ziyabey Caddesi ile ilgilenmedi. Hukuki duyarlık ve insani sorumluluk sağlanamadı, bu arada leş kargaları, lokantacılar mafyası, saldırgan ayakçı ve kabadayılar caddeyi işgal ve istilâ etti.

Anlaşılan o ki, ya hükümet bunlara güç yetiremiyor yada iktidar kötülerden yana..

AZAPHANE DURAĞI:

Dolmuş kağnı hızıyla ilerliyor, genç öğrenci ise, dikkat kesilen yolculara hitabını şöyle sürdürüyordu: “Siz Azaphane deresi neresidir bilir misiniz?” (Evet, evet seslerinden bilenlerin olduğu anlaşıldı) Genç devamla: Şimdi iyi kötü dolmuşa bindik. Artık alıştığımız gibi sorunlu bir yolculuktan sonra Kızılay’a varacağız. Ama nerede inebileceğimiz belli mi, şansımız varsa aşağıda veya yukarıda bir yerlerde!.. Ya akşam veya gün içinde eve dönerken ne olacak?..”

ODTÜ ve 100.Yıl durakları 35 gündür “Polis İşgali” altında!..

“Dönerken bu kadar şanslı olmayacağız. Çünkü: ODTÜ, 100.Yıl, Balgat, Çiğdem ve Çukurambar dolmuş kalkış durakları bir aydır kapalı. Aslında kapalı değil, Polis gasp-ı, işgal ve kriz yönetimi denilen bir heyetin keyfi kullanımı altında. Bu duraktan ekmeğini kazanan yüzlerce şoför esnafının bitmez-tükenmez çilesi, gereksiz masraf, zarar-ziyan, kayıp ve israfı; Ekmeğini kazanmak uğruna yararlanan yüz binlerce Balgat, Çukurambar, 100. Yıl, Çiğdem sakini, yolcusu ve biz ODTÜ öğrencilerinin günahı ne?....” Sözün burasında Kızılay’a geldik..